-
1 ἔρετο
ἔρετο· ὡρμήθη, Hsch. -
2 ἐρέθω
ἐρέθω, ἐρεθίζωGrammatical information: v.Meaning: `stir, provoke' (Il.)Other forms: with aor. ἐρεθίσαι (A.), pass. ἐρεθ-ισθῆναι, - ισθεῖς (Hdt.), - ίξαι (AP), perf. pass. ἠρέθ-ισμαι, - ισμένος (Ion.-Att.), act. ἠρέθικα (Aeschin.), fut. - ίσω, - ιῶ (hell.);Derivatives: From ἐρεθίζω: ἐρεθισμός (Hp.), ἐρέθισμα (Ar.; cf. Porzig Satzinhalte 186) `provocation, irritation', ἐρεθιστής `agitator' (LXX), - ιστικός `irritating' (Hp.) - From ἐρέθω: perhaps *ὄροθος in ὀροθύνω, s. v.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The present ἐρέθω can like θαλέθω, φλεγέθω a. o. (Schwyzer 703, Chantraine Gramm. hom. 1, 327ff.) have a formans θ; it is then derived from a primary verb which is unknown. Note the following forms in H.: ἔρετο ὡρμήθη, ἔρσεο διεγείρου, ἔρσῃ ὁρμήσῃ, that migth have formed the basis of ἐρέθω. Further s. ὄρνυμι.Page in Frisk: 1,550-551Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐρέθω
-
3 ἐρεθίζω
ἐρέθω, ἐρεθίζωGrammatical information: v.Meaning: `stir, provoke' (Il.)Other forms: with aor. ἐρεθίσαι (A.), pass. ἐρεθ-ισθῆναι, - ισθεῖς (Hdt.), - ίξαι (AP), perf. pass. ἠρέθ-ισμαι, - ισμένος (Ion.-Att.), act. ἠρέθικα (Aeschin.), fut. - ίσω, - ιῶ (hell.);Derivatives: From ἐρεθίζω: ἐρεθισμός (Hp.), ἐρέθισμα (Ar.; cf. Porzig Satzinhalte 186) `provocation, irritation', ἐρεθιστής `agitator' (LXX), - ιστικός `irritating' (Hp.) - From ἐρέθω: perhaps *ὄροθος in ὀροθύνω, s. v.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The present ἐρέθω can like θαλέθω, φλεγέθω a. o. (Schwyzer 703, Chantraine Gramm. hom. 1, 327ff.) have a formans θ; it is then derived from a primary verb which is unknown. Note the following forms in H.: ἔρετο ὡρμήθη, ἔρσεο διεγείρου, ἔρσῃ ὁρμήσῃ, that migth have formed the basis of ἐρέθω. Further s. ὄρνυμι.Page in Frisk: 1,550-551Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐρεθίζω
-
4 ὀρέοντο
Grammatical information: v.Meaning: `they stirred, hurried' (Β 398, Ψ212).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: If not poetical licence for ὄροντο, best with Bechtel Lex. s.v. an intensive to ἔρετο ὡρμήθη with the aor. ἔρσῃ ὁρμήσῃ H. (s. ἐρέθω). Further s. ὄρνυμι.Page in Frisk: 2,414Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρέοντο
-
5 ὄρνυμαι
Grammatical information: v.Meaning: `to stir, to rise, to run out, to hurry' esp. `to excite, to incite, to revive (Il.).Other forms: Aor. ὠρόμην, - ετο, often and older athem. ὦρτο, ptc. ὄρμενος etc., fut. ὀροῦμαι, ὀρεῖται, perf. ὄρωρα; act. ὄρνυμι, also - ύω, aor. ὦρσα, redupl. 3. sg. ὤρορε, fut. ὄρσω, aor. pass. 3. pl. ὦρθεν (Corinn.). Besides ὀρούω, fut. ὀρούσω, in Hom. only aor. ὀροῦσαι, often w. prefix, e.g. ἐπ, ἀν-, ἐν-, ἐξ- `rise quickly, rush on' (Il.).Compounds: Also w. prefix, e.g. ἐπ-, ὑπ-, ἀν-. -- As 1. member in governing compp. like ὀρσο-τρίαινα m. `wielder of the trident' (Pi.), ὀρσί-αλος `stirring the sea' (B.), PN as Όρσέ-λαος (Boeot.), Όρσί-λοχος (Il.) besides certainly nominal Όρτί-λοχος (Dor.); s. Schwyzer 442, Bechtel Hist.PN 353 f., Wackernagel Unt. 236 n. 1. As 2. member in the comp. κονι-ορ-τός (s. κόνις), in verbal adj. like θέ-ορ-τος `sprung from the gods' (Pi., A.), νέ-ορ-τος `newly arisen' (S.).Derivatives: Only ὄρου-σις f. `rise, ὅρμησις, ὁρμή' (Stoic.), ὀρούματα ὁρμή- ματα, πηδήματα H.; remarkable ὀρσό-της, - ητος f. = ὁρμή (Critias), ὀρσί-της m. name of a Cret. dance (Ath.).Etymology: Its general o-vowel reminds of ὄρνυμι and ὄλλυμι, στόρνυμι, κορέννυμι a.o. and points to * h₃-. Traces of an ε-grade have been supposed in ἔρετο ὡρμήθη H. a.o. (s. ἐρέθω) as well as in Λα-έρ-της (s. λαός; cf. below). The general structure of the IE nu-verbs as well as the comparison with Skt. r̥-nó-ti `rise, move (onself)' give an original *ὄ῎ρ-νυ-μι ( *h₃r̥-n-(e)u-; not *αρνυμι). An orig. *ἴρνυμι with ι as reduced vowel as in κίρνημι (s. on κεράννυμι) Fick BB 29, 197 finds support in the Zeusepithet Έπιρνύτιος Ζεὺς ἐν Κρήτῃ H., what in spite of widespread agreement (Bechtel Lex. 252, WP. 1, 137, Schwyzer 352 a. 695) is to be called quite arbitrary. -- An analysis ὄρ-ν-υ-μι gives the possibility, to connect the aorist ὀροῦ-σαι (to which the later and rare ὀρούω) as o-coloured full grade (* h₃rou-; Persson Beitr. 1, 285; 2, 738; s. also Chantraine Gramm. hom. 1, 374 w. n. 1 a. lit.); cf. further κρούω, κολούω a.o. (Schwyzer 683 w. lit.). -- Comparisons outside Greek do not help much: beyond the pair ὄρ-νυ-μι: r̥-ṇó-ti are to be mentioned from Skt.: ὦρτο: ā́rta, ὤρ-ε-το: ā́r-a-ta (certainly innovations), ὄρ-ωρα: ā́ra, ὦρσε: ārṣ-īt (gramm.). Heth. ar-nu-mi `move on, away or here' is phonetically uncertain and can also be connected with ἄρνυμαι (s. v.). For ὀρούω we compare Lat. ruō `fall down, hurry'. -- Further material (but not from a root "of moving" er-) in WP. 1, 136ff. (w. rich lit.), Pok. 326ff., W.-Hofmann s. orior and 1. ruō; older lit. in Bq. -- Cf. ὀρίνω and ὄρος, also 1. οὖρος.Page in Frisk: 2,422-424Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄρνυμαι
-
6 Λᾱερτης
ΛᾱερτηςGrammatical information: m.Meaning: `name of the father of Odysseus.Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: Connected with the root of ἔρετο ὡρμήθη H. "c'est l'homme qui met en mouvement le peuple" adds DELG. One compares (for the meaning) Myc. etilawo ᾽Ερτι-λαϜος, Palmer Interpretation 78. Acc. to Ael. N.A. it is the name of an insect, bee or ant, which we cannot explain; s. Gil. Fernandez, Nombres de insectos 193.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Λᾱερτης
См. также в других словарях:
ερέθω — ἐρέθω (Α) (παλ. ποιητ. τύπος τού ερεθίζω) 1. ταράσσω, εξοργίζω («μὴ μ’ ἔρεθε, σχετλίη» μη μ’ εξοργίζεις, δυστυχισμένη, Ομ. Ιλ.) 2. εγείρω, αυξάνω 3. εξερευνώ, εξετάζω. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ερέθω ανάγεται σε ΙΕ ρ. *er «θέτω σε κίνηση, εγείρω» (πρβλ.… … Dictionary of Greek
λαέρτης — Μυθολογικό πρόσωπο. Βασιλιάς της Ιθάκης, πατέρας του Οδυσσέα, γιος του Αρκεισίου και της Χαλκομέδουσας. Γυναίκα του ήταν η Αντίκλεια, κόρη του Αυτολύκου, η οποία, σύμφωνα με κάποια νεότερη παράδοση, ενώ ήταν ακόμα αρραβωνιασμένη με τον Λ.,… … Dictionary of Greek
όρνυμι — ὄρνυμι και ὀρνύω (Α) (επικ., ποιητ. τ.) 1. διεγείρω, εξεγείρω, ξεσηκώνω 2. παροτρύνω, προτρέπω κάποιον να κάνει κάτι 3. (σχετικά με ζώο) διώχνω 4. (σχετικά με άψυχα και φυσικά φαινόμενα) επιφέρω, ανακινώ («χαλεπήν ὄρσουσα θύελλαν», Ομ. Ιλ.) 5.… … Dictionary of Greek
er-3 : or- : r- — er 3 : or : r English meaning: to move *stir, animate, fight, struggle, rise; to spring up, be born Deutsche Übersetzung: ‘sich in Bewegung setzen, erregen (also seelisch, ärgern, stir, tease, irritate); in die Höhe bringen (Erhebung … Proto-Indo-European etymological dictionary
